Godmorgen. Op 21 augustus begon mijn eerste schooldag. Op m'n zelfgescoorde Scandinavische fietstje reed ik naar het schoolgebouw. In slechts vijftien minuutjes kom ik aangereden. Hoewel het maar vijftien minuten zijn, voelt het als een eeuwigheid. Wat je misschien niet 1.2.3 verwacht van een stad in Denemarken, 'want het land lijkt zo op Nederland,' blijkt het ontzettend heuvelachtig te kunnen zijn. Laat ik nou net een flinke heuvel moeten beklimmen om m'n studie te volgen. Een zweetdruppeltje gegarandeerd.

Door de docenten werden we begroet bij de ingang. Vervolgens mochten we onder het genot van een ontbijtje (vers brood en fruit) luisteren naar de introductie van hen en over de school. Dus met gespitste oren en een broodje in m'n mik werd de eerste schooldag ingeluid. Vervolgens verdeelden we het grote gezelschap van ongeveer zestig man in onze klassen, waarna we een tour kregen door de school. De tourguide liep nog nét niet met een bordje door de gang. Alleen onze duidelijk te zware rugtassen die groter zijn dan onszelf misten nog en je had ons herkend als de brugpiepers van de school. Tijdens onze wandeltour, kwamen we in de kantine terecht waar een discobal hangt waar je U tegen zegt. Bij de rondleiding in de school bleef het niet, de tour werd zelfs buiten de schoolmuren doorgetrokken. Veel verstaan deed ik niet, maar we zagen een prachtig Universiteitspark en het welbekende straatje Møllestien, zeer pittoresk.

Het schoolleven is pittig. Naast de journalistieke minor keek ik er enorm naar uit om de stad te verkennen, de taal te leren en te reizen. Mijn school: DMJX (Danisch school for Media and Jourlism) dacht daar toch effe wat anders over. Het rooster voor de komende maanden: van maandag tot vrijdag van 9 tot 15:30 naar school. En dat is niet iets wat ik gewend ben, of waar ik van in de lucht spring. En eenmaal thuis word je overspoeld met huiswerk en deadlines. De eerste twee assignments waren in de tweede week van school al gepland. Vrij snel als je het mij vraagt. Aangezien ik koos voor International News Reporting werden we meteen de straat opgestuurd om een nieuwsitem te maken over iets wat gebeurt in Århus. Samen met een klasgenootje maakten we een item over de gratis bussen die reden op zondag 27 augustus wegens een car-free sunday om de co2 te beperken. Hiervoor spraken we reizigers in de bus en mensen van de gemeente die ons meer konden vertellen over de uitstoot van auto’s en bussen. En met een ander klasgenootje presenteerde ik het News of Today, waarbij je vier grote nieuwstopics presenteert. In het Engels weliswaar. Dus hoewel de verwachtingen anders waren, de druk wellicht wat hoog ligt, zijn de opdrachten so far wel interessant. En dat is ook wat waard.

School is ook een uitstekende manier om mensen te leren kennen. En juist die activiteiten na school, maken dit avontuur nu al memorabel. Alle internationals wonen op andere plekken door de stad. Dit is leuk, omdat je daardoor meer kanten van de stad leert kennen. Daarnaast is Århus lang niet zo groot als, bijvoorbeeld, Amsterdam. Met vijftien minuten fietsen ben je zo naar de andere kant van de stad gefietst. Zo bezocht ik de rooftop van een meterslang appartementencomplex met een ingebouwde cinema, een studentendorm waar je met vijftien mensen een keuken deelt en zag ik een knus studentenhuis in het midden van de stad.

Met een groep internationals hebben we inmiddels al wat feestjes meegepakt: beer pong spelen, Nederlandse hitjes in de wachtrij zetten en veel (Somersby)drankjes drinken. Maar het is heus niet alleen alcohol nuttigen. Ik deed deze week een rondje door de Ikea en bezocht een open air bioschoop, waarbij de film Call me by your name, draaide. Die laatste activiteit stond al lang op m’n levensbucketlist. En laat mij je dit zeggen: het was ontzettend speciaal. Zie voor je dat je op een kleedje zit met honderden mensen om je heen. Niet op dat ene kleedje natuurlijk. Dat wordt krap. Maar je bent omringd door allemaal bezoekers die naar dezelfde film kijken als jij. Met een zak popcorn in de ene hand en een dopper gevuld met thee in de andere. Vervolgens verandert de schemerlucht naar een sky full of stars. Het was werkelijk waar een ‘knijp mij effe, is dit echt’ momentje.