Zo nu en dan schrijf ik een column met onderwerpen die mij bezighouden. Onderwerpen die eenbentmoment beschrijven.  Eenbentmoment is namelijk niet één situatie, het zijn een hoop van situaties en gedachten die mij typeren. Deze week dwaalden mijn gedachten af naar de herfst. 

Een grote, grijze, volle wolk. Ik kijk naar buiten, en dat is wat ik zie. Wat ik met vol bedoel? Van die wolken waarbij je weet, het gaat regenen. Zoals gewoonlijk ben ik niet gekleed op dit regenachtige weer. Ik draag ongeveer driehonderd dagen in het jaar een rokje. Het zou een prestatie zijn als ik een keer gekleed was op de Nederlandse weersomstandigheden. Ik herinner mij ook niet de laatste keer dat ik mijn paraplu mee had. Überhaupt knap dat ik op het idee kwam om er eentje te kopen. Het was vast in de sale. Ik stap naar buiten, doe de deur op slot en adem eens goed in. 

Ik ruik hét.

Ken je die scéne van de serie van Gilmore Girls, waarbij Lorelai de buitenlucht opsnuift en weet, het gaat sneeuwen? Dát. Dat heb ik met de herfst. Ik ruik aan de lucht. Talloze herinneringen komen mij tegemoet. Mijn neusvleugels vullen zich met dit bijzondere geurtje. Ik vraag mij ook meteen af of meerdere mensen dit hebben? Er overvalt mij elk jaar weer zo’n euforisch gevoel. Het gevoel dat Sinterklaas komt. Of bijna niet komt, want dat houdt het Sinterklaasjournaal elk jaar spannend. Sint-Maarten staat ook weer voor de deur. Nee, niet zelf. Dat doen de kids alleen, smeken om snoepjes.  Ook niet overal in Nederland trouwens. Naast deze feestelijke gelegenheden, ruik ik ook m’n lievelingsperiode van het jaar… kerst. Dat alles ruik ik, zodra ik een stap buiten de deur zet. Gek eigenlijk hé.

Ik droom verder over het moment dat ik straks warm op de bank op plof. De kachel stookt, ik heb m’n warmste kerstsokken aan. In mijn linkerhand de afstandsbediening om m’n lievelingsfilm ‘Pak van mijn hart’ te kijken, en in m’n rechterhand een warme kop choco. Ik ben zeg maar verslaafd aan chocolademelk. Wat heel de wereld heeft met koffie, heb ik met chocola. Ach, het zullen de vrouwelijke hormonen wel zijn.

Als ik mensen uitleg dat ik zo enorm houd van de herfst, kijken ze me nog nét niet zo vies aan, zoals iedereen naar de regen kijkt. Ik zie juist het leuke van al die herfstige elementen. Het regent steeds meer, nu ook weer, de temperaturen dalen en de blaadjes vliegen om je oren. Daarover gesproken. Je kan superleuk knutselen 'met de herfst'. Je staat in deze tijd - naar mijn idee extra - stil bij de mooie dingen in het leven, je besteedt meer tijd besteedt met familie. En je eet veel meer, veel meer lekkers. Snap je nu waarom ik het zo leuk vind? 

Bomen verliezen hun oude bladeren, zodat ze ruimte maken voor nieuwe. Ik vind dit ook wel een mooie weerspiegeling voor ons leventje. Júist in deze ‘koude’ tijd, trek je veel meer naar binnen op de bank, met een kleedje. Maar het lijkt mij - even m’n wijsheid uiten hoor - waardevol om ook eens bij jezelf naar binnen te kijken. Lekker abstract hè. Maar hey, stuff to think about wanneer je mokt over de regen. Wat zijn jouw oude bladeren die je los wil laten? Ach, je snapt het wel. Dan over de koude temperaturen. Mijn hoofd frist altijd op van de kou. Ik loop een kwartiertje buiten en ik ben weer zo fris als een hoentje. Als laatste, de regen. Denk aan al die mooie bloementjes die je voor jezelf of een ander koopt. Die zouden er niet zijn, als er niet geregeld een lekker buitje zou vallen. En als ik je één tip mag geven, zodat je met een big smile (serieus!) de deur uitstapt. Draag een regenjas. Nee, niet dat oude vot uit de schuur, die lijkt op de beschermingslaag van je tent. Koop een jas met een vrolijk kleurtje, echt, je doet nog nét niet de regendans. Maar hé, be my guest, kan ik mijne ook weer aan. 

Ik loop inmiddels naar het station. De koude regendruppels vallen in mijn nek. Naast het vergeten van een paraplu, vergeet ik natuurlijk ook een sjaal. Ik vraag me af waarom ik zo van deze periode houd. Ik ben wel een echt herfstkind. Geboren én al twintig herfstjaren jong. Zou het daardoor komen? Houden zomerkindjes dan extra van de zomer? Ik trek mijn paarse regenjas wat dichter tegen mijn huid aan. Ik zet mijn capuchon op en adem nog eens goed in. Fijne herfst.