Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over Lapland waar ik nieuwe vrienden maakte, neerplofte op een hondenslee en een bezoekje bracht aan het Ice Hotel.

‘Vi närmar oss Kiruna om tio minuter.’ Luid en duidelijk door de speakers van de trein – waar ik al ruim elf uur de wagon van voor en achter heb bekeken – vertelt de conductrice dat we het station Kiruna naderen. Een stad in het Zweedse

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over m’n schoolopdracht, Noorderlicht – ja opnieuw! – en bracht ik een bezoekje aan Stockholm.

‘Hoe was je weekendje Stockholm?’ Ja…daar stel je een simpele vraag, met – ik vrees – een lang antwoord. Waar moet ik beginnen? In twee én een halve dag heb ik zoveel gezien. Eerst maar even terug naar afgelopen week vóór het tripje naar de grote stad. Zit je klaar?

Ik

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over m’n nieuwe ski carrière, of ik een liedje zong met karaoke en ja ook heimwee.

Als ik door m’n foto’s scrol lijkt het alsof ik al weken in een pretpark leef. Een Frozen-pretpark. Toch wil ik ook een ander moment beschrijven. Heimwee. Want ja, wanneer ik een half jaar van huis verdwijn, komt dat gepaard met gevoelens. Nare gevoelens. M’n vingers scrolden naar m’n

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over m’n nieuwe start van de dag, lenskapjes, nieuwe fika en nog veel meer wat mij bezighoudt.

‘Yeah, it’s a party in the U.S.A’. Of eigenlijk Sweden. Opnieuw zing ik het couplet, maar dan nu goed. Tegenwoordig begin ik de dag met – voor mij althans – harde meezingers. Mijn hart maakt bij dit soort liedjes een sprongentje, net zoals bij kerstmuziek trouwens. Wist je

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over het welbekende Noorderlicht, dé visserman en nog veel meer wat mij bezighoudt.

‘Would you like to come to a party tomorrow?’, nog voordat ik nadacht, beantwoordde ik al volmondig ‘ja’. Ik had een voornemen voordat ik naar Zweden vertrok. Eigenlijk stel ik altijd wel doelen voor mijzelf, vooral bij grote veranderingen zoals deze. Ik wilde op alle sociale ‘get togethers’ ja zeggen. Met uitzonderingen daargelaten. Ik zou toch wel twee keer nadenken op een

Met dikke tranen liep ik Schiphol binnen. ‘Je gaat iets leuks doen’, sprak ik mijzelf toe. Maar afscheid nemen was daar geen onderdeel van. Als ik ergens niet van houd (en ook niet goed in ben), is het een hoofdstuk afsluiten. Wanneer ik m’n laatste werkdag heb gehad, kan ik het niet laten om nog te zeggen ‘maar ik kom snel langs hoor’, terwijl iedereen weet dat dat voorlopig niet gebeurt. Goed ik dwaal af. Afscheid nemen en een hoofdstuk afsluiten, dat is wat ik afgelopen weekend deed. M’n lieve