Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – of opeens twee keer achter elkaar – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze keer over m’n laatste weken in Sundsvall, midsommar en het vervoer naar huis. Dertig uur lang. Ja, echt.

Ik ontving weer een bezoekje van het thuisfront!  Dit keer kwam m’n nicht langs. Wat een feest. We begonnen de reis in Sundsvall, waar ik haar kennis liet maken met de overgebleven internationals, – want ja inmiddels zijn er al een stuk of 12 naar huis –,

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – inmiddels maandelijks – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week schrijf ik over m’n laatste tripjes, want die deed ik nog niet genoeg, tijdens dit bijzondere avontuur in Zweden. Ik bezocht de Zweedse stad Göteburg en de hoofdstad van Denemarken, Kopenhagen.

 Ik moet wat bekennen. M’n vorige blog is meer dan een maand geleden. Oeps. Niet geschreven, wel genoten. Ik vertel je niet alle details, lang niet zelfs. Wil ik wel hoor, maar daar zadel ik je niet

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week schrijf ik over de bossen die ik meerdere keren bezocht, Stockholm met het thuisfront, huilen bij het kampvuur en ritjes met een brandweerwagen. 

Alweer m’n twaalfde Zweedse blog. Een voornemen voordat ik vertrok naar Zweden was om regelmatig een blog te schrijven over mijn avonturen hier. En, wat ben ik blij dat ik mij hieraan heb gehouden. Zo leuk om terug te lezen wat ik allemaal deed. Kan je nagaan hoe ik

Eenbentmoment in Zweden 

Wekelijks – soms maandelijks – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week schrijf ik over – naar mijn mening dan hè – de mooiste stad van Europa. Een stad rijk aan historie, smalle maar pittoreske steegjes en heerlijk eten. Dit kan er maar eentje zijn, Rome.

Ik wil even beginnen met het einde. Mag jij raden voor hoeveel poen ik terugvloog van Rome naar Stockholm. Geduldig ben ik niet, dus ik vertel het je maar meteen. Zes van die euromuntjes.

Eenbentmoment in Zweden

Maandelijks – dat wekelijkse laat ik even achterwege – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze weken bezocht ik vier landen in één week. Record? Vast niet. Avontuurlijk is het wel. Eerste plaats van bestemming: Santorini.

De trein raast zich richting Stockholm. Met 7 minuten vertraging op de klok, zit ik op het puntje van m’n stoel om het vliegtuig te willen halen. Een uur op het vliegveld is misschien toch te krap gerekend. Niet dat ik hier nu wat aan kan

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – inmiddels iets langer geleden oeps – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze weken bezocht ik twee nieuwe steden én vierde ik een jubileum (is dat niet altijd iets dat je viert?).

Weet je nog dat ik met tranen op Schiphol afscheid nam van mijn familie, meteen verliefd werd op het land en aankwam in een lege kamer? Die dag is drie maanden geleden. Dat zijn ongeveer negentig dagen. Drie maanden ben ik al een inwoner van Sundsvall. Mijn tijd hier voelt als een spraakmemo

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week maakte ik een fotoreportage (die ene over de mannenwereld), kwam mijn familie langs (!), bezochten we een ijshockey-game en vond ik mijn nieuwe roeping als houthakster.

Weet je nog dat ik schreef over het ijshockeyteam IF Sundsvall die een belachelijke beslissing maakte om de vrouwenteams te cancellen om zo geld te besparen voor de mannenteams? Eigenlijk zouden zij gecancelled moeten worden. Hoewel, ik denk niet dat zij het

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over uitgaansleven in Sundsvall, ijspret en internationale maaltijden.

Gewoon blijven ademen bent, spreek ik mezelf – angstig – moed in. M’n ‘wat als’ brein maakt overuren. M’n gedachten schieten als blaadjes door een wervelwind alle kanten op. Je hart kan dit aan. Ademen is de key. En wacht, het was ook een challenge toch afgelopen jaar. Een ijsbad. Of was dat de ice bucket challenge?