Eenbentmoment in Zweden 

Wekelijks – soms maandelijks – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week schrijf ik over – naar mijn mening dan hè – de mooiste stad van Europa. Een stad rijk aan historie, smalle maar pittoreske steegjes en heerlijk eten. Dit kan er maar eentje zijn, Rome.

Ik wil even beginnen met het einde. Mag jij raden voor hoeveel poen ik terugvloog van Rome naar Stockholm. Geduldig ben ik niet, dus ik vertel het je maar meteen. Zes van die euromuntjes.

Eenbentmoment in Zweden

Maandelijks – dat wekelijkse laat ik even achterwege – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze weken bezocht ik vier landen in één week. Record? Vast niet. Avontuurlijk is het wel. Eerste plaats van bestemming: Santorini.

De trein raast zich richting Stockholm. Met 7 minuten vertraging op de klok, zit ik op het puntje van m’n stoel om het vliegtuig te willen halen. Een uur op het vliegveld is misschien toch te krap gerekend. Niet dat ik hier nu wat aan kan

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – inmiddels iets langer geleden oeps – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze weken bezocht ik twee nieuwe steden én vierde ik een jubileum (is dat niet altijd iets dat je viert?).

Weet je nog dat ik met tranen op Schiphol afscheid nam van mijn familie, meteen verliefd werd op het land en aankwam in een lege kamer? Die dag is drie maanden geleden. Dat zijn ongeveer negentig dagen. Drie maanden ben ik al een inwoner van Sundsvall. Mijn tijd hier voelt als een spraakmemo

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week maakte ik een fotoreportage (die ene over de mannenwereld), kwam mijn familie langs (!), bezochten we een ijshockey-game en vond ik mijn nieuwe roeping als houthakster.

Weet je nog dat ik schreef over het ijshockeyteam IF Sundsvall die een belachelijke beslissing maakte om de vrouwenteams te cancellen om zo geld te besparen voor de mannenteams? Eigenlijk zouden zij gecancelled moeten worden. Hoewel, ik denk niet dat zij het

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over uitgaansleven in Sundsvall, ijspret en internationale maaltijden.

Gewoon blijven ademen bent, spreek ik mezelf – angstig – moed in. M’n ‘wat als’ brein maakt overuren. M’n gedachten schieten als blaadjes door een wervelwind alle kanten op. Je hart kan dit aan. Ademen is de key. En wacht, het was ook een challenge toch afgelopen jaar. Een ijsbad. Of was dat de ice bucket challenge?

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over Lapland waar ik nieuwe vrienden maakte, neerplofte op een hondenslee en een bezoekje bracht aan het Ice Hotel.

‘Vi närmar oss Kiruna om tio minuter.’ Luid en duidelijk door de speakers van de trein – waar ik al ruim elf uur de wagon van voor en achter heb bekeken – vertelt de conductrice dat we het station Kiruna naderen. Een stad in het Zweedse

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over m’n schoolopdracht, Noorderlicht – ja opnieuw! – en bracht ik een bezoekje aan Stockholm.

‘Hoe was je weekendje Stockholm?’ Ja…daar stel je een simpele vraag, met – ik vrees – een lang antwoord. Waar moet ik beginnen? In twee én een halve dag heb ik zoveel gezien. Eerst maar even terug naar afgelopen week vóór het tripje naar de grote stad. Zit je klaar?

Ik

Eenbentmoment in Zweden

Wekelijks – maar houd mij er niet aan vast – schrijf ik over mijn avontuur in Zweden, mijn tijdelijke woonplaats. Deze week heb ik het over m’n nieuwe ski carrière, of ik een liedje zong met karaoke en ja ook heimwee.

Als ik door m’n foto’s scrol lijkt het alsof ik al weken in een pretpark leef. Een Frozen-pretpark. Toch wil ik ook een ander moment beschrijven. Heimwee. Want ja, wanneer ik een half jaar van huis verdwijn, komt dat gepaard met gevoelens. Nare gevoelens. M’n vingers scrolden naar m’n