Zinnen op Zeeland. Paar maanden geleden toen we allemaal in een intelligente lockdown verkeerden en ik ondertussen ook bezig was met school kwam ik op het grandioze idee om naar Zeeland te gaan. Na de serie 'Zomer in Zeeland' te hebben gekeken met m'n mam moest en zal ik daar een keer heen gaan. Laat zo'n zomer daar nou perfect voor zijn. Ofwel ik had duidelijk mijn zinnen op Zeeland. Ik neem je mee in mijn avontuur en mijn zelfgeschoten foto's.

Op 7 juli ben in, de zelfstandige meid die ik ben, alleen naar Zeeland gereisd. Voor sommigen is dat misschien om de hoek, maar voor mij was dit wel geteld 3,5 uur reizen. Nu hoor je mij niet klagen hoor, want ik vond het geweldig. De rit er naar toe gaf mij meteen al het ultieme vakantiegevoel. Je reist naar een plek die je niet kent en dus kijk ik de hele tijd uit het treinraampje om alles in mij op te nemen. Ik vroeg mijzelf altijd al af of de mensen in een andere provincie ook echt anders leven. Guess what? Viel tegen hoor. Het was geen uitgestorven provincie waar het paard en wagen nog een happening is.

Toen de trein Zeeland naderde vroeg ik mij vervolgens af waar ik zou uitstappen. Welke plek zou mij goede fotomomenten bezorgen? Mijn doel met deze trip was namelijk het maken van foto's. Ik had net twee dagen mijn nieuwe camera en kon niet wachten deze uit te proberen. Waar een trip dan wel niet goed voor was. Ik had toch besloten om bij de enige echte hoofdstad van Zeeland uit te stappen. Middelburg here I come.

Het was inmiddels 11:31 toen ik daar aan kwam. De dag was voor mijn gevoel nog maar net begonnen. Als een echt schaap liep ik de kudde achterna zo het centrum in. (Normaal niet zo'n voorstander van het nadoen, maar in dit geval werkte het zeker in mijn voordeel). Na een tijdje te reizen moest ik toch wel nodig plassen. Ik had de kudde afgeschud en ben een andere straat ingelopen en zag daar een hotel. Hier mocht ik vast wel even mijn blaas legen, dacht ik... Vanwege het coronavirus was dit niet mogelijk (geheel begrijpelijk, maar mijn blaas stond nu echt op knappen). Omdat ik een andere straat was ingegaan, was ik van een schaap die zijn kudde achterna ging getransformeerd tot een lone wolf. Geen hond te bekennen in deze straten. Gelukkig liet mijn instinct mij niet in de steek en kwam ik al wat leuke plekjes tegen. Deze even goed (en snel) op de foto genomen om vervolgens het centrum te naderen. Mijn oog viel al snel op een superleuk tentje 'Soep en Sap'. Het was een klein tentje met een donkere ouderwetse uitstraling. Ze hadden allemaal houten meubels (incl. de bar), een krijtbord met het dagelijkse menu erop geschreven en een krakende vloer. Het was ook niet druk dus ik kon hier heerlijk een theetje met mezelf doen en ondertussen mijn eerste paar foto's even beoordelen als beginnend fotograaf.

Eenmaal uiteraard mijn blaas geleegd, om deze vervolgens weer te vullen met thee, ben ik verder gelopen het plein van Middelburg op. Het was gezellig druk met veel tafels van de horeca, een kermisattractie en wat gebouwen. De toerist in mij had haar roeping gevonden en maakte overal foto's van. Ik had wel al wat voor research gedaan en kwam op een leuk straatje met allemaal paraplu's. Dit straatje kon dus niet ontbreken in mijn tripje. Ik ben wat verder van het centrum afgelopen om nog meer unieke straatjes te fotograferen. Op een paar prachtige bloemen en andere luifeltjes na vond ik niet meer zo'n uniek straatje dan de paraplu's. Voor een dagje shoppen zit je in Middelburg ook gebakken, want het aanbod is hier reuze.

Het was inmiddels alweer middag en ik had wel trek in een broodje. Ik ben even goedkoop bij de Hema een tosti gaan eten met een pakje appelsap. Ondertussen kon ik rustig al mijn foto's bekijken en kwam ook tot de conclusie dat ik naar een andere plek toe wilde reizen. Ik had bedacht mijn eigen trein richting Hoorn te pakken en dan uit te stappen in Leiden, Den Haag of een ander leuk plaatsje wat mij op dat moment aansprak. Toen ik daar aan kwam had ik op één minuut mijn trein gemist. Nogal zonde van mijn tijd om een half uur te wachten dus ik nam goedmoedig de bus richting Zoutelande. Om even lekker in de sfeer te komen had ik het liedje van Bløf; Zoutelande aangezet.

Zoutelande is een klein gezellig sfeervol dorpje. Het voelde vanuit Noord-Holland ook echt alsof ik even op vakantie was in Frankrijk. Een voorbijganger zag mij waarschijnlijk nogal verwaarloosd rondkijken welke kant ik op moest. Zo aardig dat ze daar allemaal zijn, vertelde ze me meteen welke kant ik op moest voor het strand. Vergis je niet, want je moet toch wel stuk of drie stijle trappen op en af wil je bij het strand aankomen. En ja hoor, wat een uitzicht heb je dan over Zoutelande. 1 woord: Verrassend. Het kost wat moeite om al die trappen naar boven te gaan, maar het is het allemaal dubbel en dwars waard. Het leek ook wel alsof het weer in Zoutelande gewoon vijf graden warmer was dan in elke andere plaats. Ik had hier duidelijk niet op gerekend met mijn langemouwen blouse en een jas. Allemaal meteen uitgetrokken toen ik iedereen in zwembroek zag flaneren.

De tijd tikte uiteraard gewoon door want het was inmiddels al 16:11. De bus vertrekt vanaf het busstation in Zoutelande om 16:23. Dat betekende dat ik wel geteld twaalf minuten had om al die trappen naar beneden te gaan en naar het bushokje te lopen. Helaas niet bijgehouden hoelang ik er heen over deed. Note to myself. Nog steeds de fotograferende toerist die ik ben zag weer allemaal mooie plekjes onderweg naar het busstation. Niet het beste moment om van route te wisselen, maar voor wat hoort wat. Uiteindelijk eind goed al goed want de bus was een paar minuten later wat mij tijd gaf om rustig naar het bushokje te lopen.

Den Haag en Leiden lieten even opzich wachten. Het was tijd om weer, de bijna vierurige reis, naar huis te gaan. Ik heb mijn camera goed kunnen gebruiken en er mee leren omgaan, net zoals het omgaan met mezelf in een stad die ik niet ken. Ik vond het heerlijk om toerist te spelen, nieuwe plekken ontdekken en je eigen plan kan trekken zonder rekening hoeft te houden met een ander.

Zet je zinnen op Zeeland,

zonder iemand met niemand,

het is misschien een afstand,

maar het brengt je niet alleen strand,

Zeeland heeft nog een hele andere kant,

En dat? Is zeer interessant.