Eenbentmoment in Århus #Mengelmoes
Je zou het niet denken, maar naast alle leuke avonturen ga ik ook weer naar school. Maar daar stoppen de avonturen niet, want voor school ging ik naar Berlijn. When in Denmark, go to Berlin? Voor ons project mag je naar een land naar keuze om verslaggeving te doen over een onderwerp naar keuze. Samen met m’n klasgenootje besloten we een verhaal te maken over homelessness in Berlijn. Blijkbaar is de homeless in Duitsland flink gestegen en zij zijn het land met de meeste mensen zonder huis. Erg verdrietig. Eenmaal in Berlijn spraken we met meerdere organisaties die zich inzetten voor de homeless; een daklozenopvang, een soepbus die soep serveert in de stad en organisaties die avonden organiseert voor mensen om bij elkaar te komen en samen te eten. Ook spraken we met iemand van de UN met zijn kijk op deze ‘crisis’. Kortom, zeer interessant om dit maatschappelijke ‘probleem’ aan te mogen kaarten en te mogen praten met mensen die hun visie hierover delen. Heel inspirerend.
Met een dubbel gevoel besloten we in Duitsland toch ook de kerstmarkten te bezoeken, want het was tenslotte december in Duitsland en dan bruist het van kraampjes met glühwein, worst en talloze cadeautjes. Hoewel de kerstmarkt ons al een ultiem gevoel gaf van kerst, begon het ook nog te sneeuwen in Berlijn. De markt was niet onze enige toeristische spot – we bezochten er zelfs drie – ook gingen we naar de Berlijnse muur en het museum die ons de hele historie hierover kon vertellen. Eenmaal terug in Århus begon het ook hier te sneeuwen. Magisch.
In Duitsland en Denemarken mag dan misschien de kerstsfeer ontzettend leven – en I love it – maar de Nederlandse feestdag vergeten op 5 december deden we niet. Al eerder zagen we in de haven van Århus een versierde boot liggen, het deed ons denken aan de stoomboot van onze Sint. We besloten een boottochtje te boeken en vierden Sinterklaasavond op de ‘stoom’boot. Allemaal hadden we cadeautjes gekocht met een budget tot tien euro en speelden vervolgens een dobbelspel. De boot was versierd was met kerstversieringen. Er stond een kerstboom en ze draaiden zelfs kerstmuziek. Toch zaten door onze pepernoten – thanks fam –, glühwein en zelf aangezette sinterklaasmuziek helemaal in de sfeer.
Al eerder noemde ik in m’n blog m’n liefde voor flea markets, want WAUW wat geniet ik van de bezoekjes bij de vlooienmarkt hier in Denemarken. Alles is hip en goedkoop. Dit keer scoorde ik twee paar Adidas-schoenen voor bij elkaar achttien ekkies. Dat is toch geen geld? Ook scoorde ik een heel schattig stoffen, rode mutsje voor op een wijnfles voor met kerst. Dat kerst steeds dichterbij komt, bleek ook toen op school de laatste schooldag op 15 december was aangebroken. Met twee klassen kwamen we bij elkaar en presenteerden we ons eindproject. Waar de andere klas de trailers lieten zien van hun docu’s, werden het bij ons presentaties van de geschreven verhalen die we hadden gemaakt. Op het einde werd het ietwat emotioneel. Na het dankwoord van de docenten, omhelsden we elkaar en sprak iedereen hun dankbaarheid uit. Tranen rolden. Besefmomentjes popten op. Opeens was dit alweer het einde van een semester. De tijd gaat verdacht snel.
De rest van de week volgden met meer afscheid dan dat m’n hart aankon. Elke keer als je doei zegt tegen iemand dan voelt het als een afsluiting van deze periode. Sterker nog, het voelt niet alleen zo, het is ook zo. De gedachte dat we nooit meer met z’n allen op deze plek, zo’n half jaar beleven roept meteen tranen op. Met m’n klas zongen we de laatste avond de longen uit ons lijf – en de stem uit m’n keel – tijdens karaoke-avond. ‘Life is a Highway’ dekt pretty much de lading. Hoewel ik niet het meest close was met de mensen uit m’n klas, ben ik zo dankbaar dat ik hen heb ontmoet. Het is bijzonder om te beseffen hoe open minded en warm iedereen naar elkaar is. Met een vriendinnetje schilderde ik een keramieken mok – één van m’n favoriete activiteiten – ter ere van onze periode in Århus. En ook die avond daarna na het drinken van een paar biertjes in de bar, moesten we er toch aan geloven om elkaar te omhelzen en doei te zeggen.